Do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego trafiły nowe zawody: w sierpniu 2014 r. – mechanik motocyklowy, a w listopadzie – kierowca mechanik. Szkoły ponadgimnazjalne o profilu samochodowym już przygotowują uczniów do zawodu mechanik motocyklowy.

Zawód mechanika motocyklowego ma podstawę programową kształcenia (jedna kwalifikacja o oznaczeniu M.45. Diagnozowanie i naprawa motocykli) oraz przykładowy program nauczania opracowany przez KOWEZIU. Drugi, nowy zawód, którego będą mogli w przyszłości uczyć się adepci szkół zawodowych – kierowca mechanik – nie ma jeszcze podstawy programowej (informacje na stronie https://men.gov.pl/ministerstwo/informacje/nowe-zawody-kierowca-mechanik-i-jezdziec.html). Ma on tylko numer w klasyfikacji zawodów (832201).

Brak wykwalifikowanych fachowców dostrzegli nie tylko klienci dynamicznie rozwijającego się rynku, lecz także pracownicy warsztatów i nauczyciele przygotowujący do pracy specjalistów. – Ze względu na intensywnie rozwijający się rynek motocyklowy dostrzegamy potrzebę profesjonalnego kształcenia mechaników tej branży. Dotychczas mechanicy motocyklowi, którzy prowadzą własne firmy, nie uzyskiwali właściwego przygotowania w szkole. Bazowali jedynie na własnym doświadczeniu. Nowoczesna technika, elektronika, zmusza do ciągłego pogłębiania wiedzy motocyklowej – przypomina mgr inż. Edward Rymaszewski z Zespołu Szkół Samochodowych w Bydgoszczy.

W toku trzyletniej nauki uczeń zdobywa wykształcenie ogólne i zawodowe, a po ukończeniu szkoły i zdaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikację w zakresie diagnozowania i naprawy motocykli uzyskuje tytuł zawodowy mechanika motocyklowego. Absolwenci szkoły zawodowej kształcącej w zawodzie mechanika motocyklowego są przygotowywani do wykonywania zadań z zakresu: diagnostyki podzespołów i zespołów motocykli; napraw motocykli oraz ich obsługi i użytkowania.
Szkoły, które podejmują się kształcenia w zawodzie mechanika motocyklowego, powinny mieć odpowiednio wyposażone pracownie rysunku technicznego i motocyklową (wyposażoną m.in. w: dokumentacje serwisowe, instrukcje użytkowania, obsługi i naprawy motocykli, katalogi części i materiałów eksploatacyjnych, przyrządy diagnostyczne) oraz warsztaty szkolne przygotowane do diagnostyki, obsługi i naprawy motocykli (jedno stanowisko dla czterech uczniów). Kształcenie praktyczne może odbywać się także w placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, warsztatach naprawczych i stacjach kontroli pojazdów oraz innych podmiotach stanowiących potencjalne miejsce zatrudnienia absolwentów szkół kształcących w zawodzie.

Wiele wskazuje na to, że nowy zawód ze względu na rosnący rynek oraz brak kształcenia tego typu mechaników w poprzednich latach będzie się cieszył dużą popularnością. Umożliwia pracę związaną z motocyklami w wielu gałęziach motoryzacji i poza nią. Mechanik motocyklowy może pracować nie tylko w warsztacie motocyklowym, lecz także samodzielnie prowadzić warsztat, pracować w sklepie lub hurtowni motoryzacyjnej, na stacji paliw, czy w autoryzowanej stacji obsługi pojazdów jako mechanik, lub w innych zakładach zajmujących się naprawą, obsługą lub sprzedażą dowolnych urządzeń mechanicznych, a także na wielu innych stanowiskach, gdzie potrzebna jest wiedza ogólnotechniczna.