Dzisiaj koncern Volkswagen jest jednym z największych producentów samochodów na świecie. Być może dążenie do globalnej hegemonii spowodowało obecne problemy. Warto przypomnieć sobie niektóre fakty z dziejów tej firmy.

Źródłami sukcesu Volkswagena po wojnie były: dobry samochód (Garbus) i wysoka jakość produkcji. Co prawda produkcję samochodów w fabryce w Wolfsburgu uruchomili Brytyjczycy, ale to jej szef – Heinrich Nordhoff – wszystko zorganizował i to perfekcyjnie. W latach 60. Volkswagen był u szczytu potęgi, a w 1965 r. roczna produkcja Garbusów wynosiła milion sztuk. Był to samochód dla każdego i na każdą okazję, a przy tym o legendarnej trwałości. Kierownictwo koncernu było więc przekonane, że koncepcja pojazdu z silnikiem z tyłu ma przyszłość.

W 1961 r. wprowadzono do produkcji nowy model – VW 1500/1600 z tylnym układem napędowym. W 1965 r. Volkswagen kupił od Daimlera-Benza firmę Auto Union, w skład której wchodziły marki: Audi, DKW, Wanderer i Horch. Po wojnie produkowała ona przestarzałe modele z dwusuwowymi silnikami pod marką DKW. W ramach konsolidacji przemysłu niemieckiego podupadający Auto Union w 1958 r. przejął Daimler-Benz. Sprzedaż DKW szła coraz gorzej, więc Daimler-Benz zlecił dostosowanie swojego silnika czterosuwowego do nowego modelu DKW – typ Audi, który ukazał się na rynku w 1965 r. W tym też roku VW odkupił od Daimlera firmę Auto Union i zakazał dalszych prac konstrukcyjnych. Planowano, że w fabryce Auto Union w Ingolstadt będą produkowane VW Garbusy. Ludwig Kraus, dyrektor techniczny Auto Union uważał, że to złe posunięcie i w tajemnicy prowadził dalsze prace projektowe nad nowym modelem Audi. Ostatecznie szefowie VW zgodzili się na uruchomienie produkcji – w 1968 r. zaprezentowano Audi 100 z silnikiem umieszczonym wzdłużnie z przodu i napędzającym przednie koła. W tym samym roku zaprezentowano też nowy model VW – 411, który miał oczywiście silnik z tyłu i był rynkowym konkurentem Audi. W 1969 r. wybuchła sensacja – Volkswagen niespodziewanie przejął bardzo nowoczesną, ale mającą kłopoty finansowe firmę NSU. Utworzono koncern Audi NSU Auto Union.

Ciemne chmury
W 1969 r., jeszcze jako samodzielna firma, NSU wyprodukowała 130 tys. pojazdów, w tym czasie wyprodukowano 92 tys. Garbusów i 70 tys. Audi. Na początku lat 70. sprzedaż tylnonapędowych modeli VW gwałtownie spadała i tym razem Volkswagen odczuwał problemy finansowe. Wbrew oczekiwaniom szefów VW tylnonapędowe modele były już przestarzałe i nabywcy wybierali konkurencyjne auta z silnikiem umieszczonym z przodu. Mówiono, że VW umie świetnie produkować samochody, ale nie radzi sobie z ich konstruowaniem. W tamtych czasach opracowanie nowego modelu auta trwało ok. pięciu lat, a tyle czasu VW nie miał. Zasoby gotówki topniały w oczach. W ostatniej chwili zrezygnowano z produkcji opracowywanego od trzech lat następcy Garbusa z tylnym układem napędowym. Z braku czasu i doświadczenia w konstrukcji pojazdów przednionapędowych wykorzystano gotowe auta opracowane przez NSU i Audi. VW dostał wszystko – konstrukcję i technologię produkcji.

Odrodzenie
Podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Genewie w marcu 1969 r. miała się odbyć premiera modelu NSU K70 – okrzykniętego przez prasę najnowocześniejszym niemieckim samochodem klasy średniej. Wydrukowano foldery reklamowe, rozesłano zaproszenia, ale do premiery nie doszło. Pięć miesięcy później model ten pokazano jako Volkswagen K70, a wszedł on do produkcji we wrześniu 1970 r. Był to pierwszy Volkswagen z przednim napędem. W tym roku pokazano też „większego” Garbusa – model 1302, ale nie odniósł on rynkowego sukcesu.
W 1973 r. pojawił się VW Passat – wierna kopia produkowanego od roku Audi 80 z nowymi silnikami OHC. Wiosną 1974 r. pokazano VW Scirocco (silnik poprzeczny), a latem 1974 r. – VW Golfa. Nadwozia do nowych, przednionapędowych Volkswagenów zaprojektował genialny stylista Giorgio Giugiaro.
Dalsze lata to pasmo sukcesów Volkswagena, który przejmował kolejne firmy. Na swoją renomę Volkswagen pracował od 1948 r.

Volkswagen przejął:

• 1965 r. – Auto Union
• 1969 r. – NSU
• 1986/1990 – Seat
• 1991/2000 – Škoda
• 1998 r. – Rolls Royce/Bentley
• 1998 r. – Lamborghini i Cosworth (silniki)

VW Garbus był produkowany w Niemczech do 1978 r.	VW 1500 Typ 3 (1961) – większy Garbus z nadwoziem typu sedan	VW 1600 TL (1965) – kolejna odmiana nadwoziowa z silnikiem od Garbusa umieszczonym z tyłu
VW 411 (1968) – nowe nadwozie koncepcja ta sama – silnik z tyłu napędza tylne koła	Audi 100 (1968 r.) – napęd na przód, silnik od Mercedesa umieszczony wzdłużnie napędza przednie koła	Audi 100 Coupe – dzisiaj poszukiwany model kolekcjonerski
VW K70 (1970) – pierwszy Volkswagen z przednim napędem – pierwowzorem był NSU K70	VW 1302 (1971) – unowocześniony Garbus – większy i z nowym zawieszeniem; przednią, giętą szybę wprowadzono w 1973 r. (1303)	VW 1303 cabrio – na przekroju widać zmiany, np. kolumny McPhersona z przodu
Karmann Ghia (1955–1974) – najładniejsza wersja Garbusa	Audi 80 (1972) – silnik umieszczony wzdłużnie napędza przednie koła	VW Passat (1973) – to Audi 80 z nieco innym nadwoziem
VW Scirocco (1974 wiosna) – pierwszy VW z silnikiem poprzecznym umieszczonym z przodu	VW Golf (1974 lato) – hit Volkswagena	Audi 50 (1974) – z poprzecznym silnikiem
VW Polo (1975) – tańszy bliźniak Audi 50	VW Derby (1977) – Polo z bagażnikiem	Silnik z przodu napędzający przednie koła, zawieszenie na kolumnach McPhersona – taka koncepcja obowiązuje do dzisiaj

 

Konkurenci. Jaki napęd miały samochody z końca lat 60.:

Peugeot 204 (1965) – silnik z przodu napędza przednie koła	Toyota Corolla (1966) – silnik z przodu napędza tylne koła
Ford Escort (1967) – silnik z przodu napędza tylne koła	Fiat 128 (1969) – silnik z przodu napędza przednie koła

 Ryszard Polit