W poszukiwaniu innych możliwości redukcji zużycia paliwa przez silnik, a więc zmniejszenia emisji dwutlenku węgla, zwrócono uwagę na układ chłodzenia jednostki napędowej.

Dąży się do tego, by silnik jak najszybciej osiągał określoną przez konstruktora temperaturę pracy i utrzymywał ją na stałym poziomie, bez względu na warunki otoczenia – temperatury powietrza otaczającego pojazd, szybkiej jazdy na autostradzie i wolnej jazdy w ruchu miejskim. Zadaniem współczesnego układu chłodzenia silnika jest zapobieganie wzrostowi temperatury cieczy chłodzącej silnik, a nie jej obniżanie, co ma duże znaczenie podczas jazdy w mieście.
Ważną rolę w sprawnym funkcjonowaniu układu chłodzenia silnika odgrywa wentylator chłodnicy, którego prędkość obrotową można regulować zmieniając tym samym intensywność przepływu powietrza przez chłodnicę. By uniknąć znacznych wahań temperatury cieczy chłodzącej silnik, we współczesnych pojazdach do napędu wentylatora nie jest już stosowany pasek klinowy, lecz silnik elektryczny lub sprzęgło lepkościowe.
W samochodach osobowych spotyka się różne rozwiązania napędu wentylatorów, które są dobierane nie tylko według wielkości silnika, lecz również klasy pojazdu. W pojazdach klasy niższej z silnikami o małej pojemności skokowej stosuje się wentylatory napędzane silnikiem szczotkowym, w droższych autach wykorzystuje się ciche silniki bezszczotkowe, w pojazdach rekreacyjno-terenowych klasy SUV często występują dwa wentylatory.

Więcej na ten temat przeczytają Państwo w "Auto Moto Serwisie" nr 1-2/2009