Brak dbałości o układ chłodzenia jest główną przyczyną przedwczesnych awarii silników.

Ilość energii odprowadzona przez układ chłodzenia jest porównywalna z energią przekształconą w moc mechaniczną silnika. Pośrednikiem w jej przekazaniu jest płyn do układu chłodzenia. Poza odprowadzeniem ok. 30% energii cieplnej zawartej w spalonym paliwie, płyn w układzie chłodzenia musi spełnić jeszcze 3 inne funkcje:
• zmniejszyć możliwość wystąpienia bardzo szkodliwego dla silnika zjawiska kawitacji, ponieważ temperatura wrzenia mieszaniny płynu chłodzącego z wodą jest wyższa niż dla samej wody,
• zabezpieczyć przed korozją elementy silnika i układu chłodzenia wykonane z różnych materiałów,
• zabezpieczyć silnik przed zamarznięciem i poważnym uszkodzeniem w temperaturach ujemnych.

Skład płynu
Podstawowym dodatkiem do płynów chłodzących silnik jest glikol etylenowy lub propylenowy. Przeciwdziała on zamarzaniu wody, lecz jest także substancją żrącą, a zatem w celu zneutralizowania kwaśnych produktów dodaje się do mieszaniny inhibitory (środki przeciwkorozyjne) i dodatki.
Płyny do układów chłodzenia produkuje się także w wersji skoncentrowanej, nie występuje wówczas w składzie woda, a zawartość glikolu wynosi średnio od 90 do 95%. Pakiet dodatków (5 – 10%) składa się z inhibitorów korozji, stabilizatorów, czynników maskujących jony i dodatków antypiennych.
Zawartość koncentratu w wersji eksploatacyjnej płynu powinna się zawierać w granicach od 40 do 60%. Charakterystyka fizykochemiczna glikoli powoduje, że zawartość koncentratu w objętości ok. 50% daje najlepsze własności temperaturowe i eksploatacyjne płynu.
Składniki płynu muszą być w takim stężeniu, by zapewnić kompletną ochronę powierzchni metalowych bez utrudniania przekazywania ciepła. Ochrona przed korozją i utrzymywanie właściwego bilansu pH sprawia, że koniecznym jest utrzymanie przez cały rok, bez względu na liczbę przejechanych kilometrów, proporcji 50/50 (glikol/woda) w roztworze (inne proporcje mogą wynikać z zaleceń producenta pojazdu). Niewłaściwa zawartość koncentratu w płynie eksploatacyjnym grozi złą pracą układu chłodzenia. Jeżeli płyn jest zbyt rozcieńczony, a zawartość koncentratu wynosi poniżej 30%, istnieje ryzyko zamarzania płynu i nadmiernej korozji układu. Zbyt duża zawartość koncentratu (powyżej 70%) może spowodować przegrzewanie się silnika.

Więcej na ten temat przeczytają Państwo w „Auto Moto Serwisie” nr 11/2008