Rozwinięciem systemu ABS jest ASR, nazywany również TCS. Podkreślić trzeba, że sterowany mechanicznie, narodził się znacznie wcześniej niż opracowano jego pochodną od ABS wersję.
System ASR ogranicza poślizg kół napędowych podczas ruszania i przyśpieszania pojazdu. Na przełomie lat 1960/70 niemiecka firma ZF produkowała mechanizm różnicowy o zwiększonym tarciu wewnętrznym. Bazując na rozwiązaniu firmy ZF, Mercedes wprowadził na wyposażenie pojazdów klasy wyższej ulepszoną jego wersję, oznaczoną symbolem ASD. Tu po raz pierwszy użyta została jednostka sterująca (CU) oraz specjalnie skonstruowane czujniki prędkości kół. System przeciwpoślizgowy ASD uruchamiał się tylko wtedy, gdy różnica pomiędzy prędkością danego koła napędowego osi tylnej a średnią wartością prędkości kół przednich (nienapędowych) przekraczała 2 km/h. Sam mechanizm różnicowy posiadał podobną budowę do rozwiązania ZF, zaś jego płytki cierne poddane były napięciu wstępnemu, co zapewniało podczas normalnej jazdy wartość współczynnika blokowania na poziomie ok. 35%.
Należy zaznaczyć, że powyższe systemy poprawiające trakcję, gdzie mechanizm różnicowy wyposażony był w urządzenie zwiększające moment tarcia wewnętrznego, potrafiły jedynie przenosić dodatkowy moment napędowy na koło znajdujące się w lepszych warunkach przyczepności. W następnych latach kolejno powstawały już wyłącznie konstrukcje, które sterowane były przez CU i bazowały na czujnikach prędkości kół pochodzących z ABS. Wtedy, na początku drogi rozwojowej, każdy z wytwórców wprowadzał inną, swoją nazwę. Tak powstawały kolejno ETC (Volvo), ASC, potem ASC+T (BMW), ASR (Audi, Mercedes), EDS (VW), TRC (Lexus).
Więcej na ten temat przeczytają Państwo w "Auto Moto Serwisie" nr 12/2008