Rzadko się zdarza, by nabywca pojazdu miał możliwość wyboru rodzaju zawieszenia tylnego. W nowej Skodzie Octavii przewidziano taką ewentualność.

Octavia to najważniejszy, bo najchętniej kupowany model Skody. Octavię I generacji wprowadzono na rynek w 1996 roku, a pojazd wykorzystywał płytę podłogową VW Golfa IV. W 2003 r. zaprezentowano Octavię II generacji opartą na płycie podłogowej VW Golfa V.

 

Obecna, III generacja wykorzystuję platformę MQB przeznaczoną dla pojazdów Grupy VW średniej wielkości z silnikiem umieszczonym poprzecznie (m.in. Golf VII).

Obecna, III generacja wykorzystuję platformę MQB przeznaczoną dla pojazdów Grupy VW średniej wielkości z silnikiem umieszczonym poprzecznie (m.in. Golf VII).

Platforma MQB i nie tylko

Opracowanie platformy MQB daje koncernowi VW wymierne korzyści – w poszczególnych modelach można zmieniać rozstaw osi, zwis przedni i tylny, lecz stała jest odległość między przednią osią a zestawem pedałów. Platforma jest najdroższym i najtrudniejszym do zaprojektowania elementem pojazdu. Natomiast opracowanie nadwozia, którym tak ekscytują się nabywcy, jest stosunkowo tanie. Całość, jako że jest konstrukcją samonośną, musi cechować się odpowiednią wytrzymałością, m.in. sztywnością skrętną.
Nowa Octavia jest lżejsza od poprzedniczki o ok. 100 kg, chociaż jest dłuższa o 9 cm, szersza o 4,5 cm i ma większy o 10,8 cm rozstaw osi. Platforma MQB daje możliwość zastosowania różnych rodzajów zawieszeń tylnych. W przypadku Octavii w silnikach słabszych, a więc benzynowych: 1,2 TSI (85 KM i 105 KM) i 1,4 TSI (140 KM) oraz Dieslach – 1,6 TDI (105 KM) i 2.0 TDI (150 KM) stosuje się belkę skrętną. Chociaż jest to zawieszenie zależne, w których ruchy pionowe jednego koła oddziaływują na koło drugie, w wielu pojazdach sprawdza się ono wystarczająco dobrze. Zaletami belki skrętnej są prostota konstrukcji, stosunkowo mała masa własna i łatwość wymiany amortyzatorów i sprężyn, co obniża koszty eksploatacji. Przy odpowiednim doborze charakterystyki elementów tłumiących i układu ESP dla przeciętnego kierowcy to niemal idealne rozwiązanie. Dla kierowców z „żyłką sportową” proponuje się zawieszenie wielowahaczowe (wahacz wzdłużny i poprzeczny, stabilizator poprzeczny), które lepiej zachowuje się podczas szybko pokonywanych zakrętów powodując późniejsze działanie układu ESP. Do pojazdów klasy kompaktowej wprowadził je Ford w modelu Focus, chcąc wyróżnić się na rynku. Zawieszenie wielowahaczowe jest jednak cięższe w Octavii o 11 kg i jest montowane w pojeździe napędzanym silnikiem 1.8 TSI (180 KM) oraz w wersji z napędem na obie osie, która będzie oferowana od 22 tygodnia 2013 r. W zawieszeniu przednim Octavii zastosowano kolumny MacPhersona.
Za dopłatą oferowany jest „pakiet na bezdroża”. W jego skład wchodzą osłony pod podwoziem – pod silnik, płytę podłogową, między osiami. Osłony te powodują także zmniejszenie oporów powietrza. Pojazd ma zwiększony prześwit o 15 mm, inne sprężyny i amortyzatory.

Silniki

Octavia jest napędzana dobrze znanymi silnikami pochodzącymi z gamy koncernu VW. Silniki benzynowe TSI mają bezpośredni wtrysk benzyny, ale ich konstrukcja została nieco zmodyfikowana, np. łańcuch rozrządu został zastąpiony paskiem zębatym, wersja 1.2 TSI ma 16 zaworów, a nie 8, w silniku 1.4 TSI zastosowano zmienne fazy rozrządu zaworów dolotowych i wylotowych. Najsłabszą jednostką napędową jest 4-cylindrowy, doładowany turbosprężarką 1.2 FSI oferowany w dwóch wersjach mocy – 85 lub 105 KM. Wersja o mocy 85 KM jest zdecydowanie za słaba do napędu Octavii. Lepszy jest silnik o mocy 105 KM, który zużywa mniej paliwa od wersji 85 KM. Według danych producenta Octavia z silnikiem 1.2 TSI o mocy 105 KM rozpędza się do prędkości 100 km/h w ciągu 10,3 s, a zużycie paliwa w mieście wynosi 5,9 l/100 km. Optymalnym silnikiem benzynowym dla tego modelu wydaje się 1.4 TSI o mocy 140 KM – czas rozpędzania do 100 km/h wynosi 8,4 s, a zużycie paliwa w mieście – 6,5 l/100 km. Silnik ten łączony jest z manualną, 6-biegową skrzynią przekładniową lub zautomatyzowaną, dwusprzęgłową 7-biegową DSG. Z technicznego punktu widzenia najciekawszym silnikiem jest 1.8 TSI (180 KM), gdyż w zależności od zakresu pracy korzysta z wtrysku bezpośredniego lub pośredniego. Tę jednostkę napędową opisaliśmy już w Auto Moto Serwisie 12/2012, w którym wyjaśniamy, dlaczego zrodził się pomysł podwójnego układu wtryskowego. Silnik ten łączony jest z manualną, 6-biegową skrzynią lub 7-biegową DSG. Do napędu Octavii przewidziano też silniki Diesla – 1.6 TDI o mocy 105 KM łączony z manualną, 5-biegową skrzynią przekładniową lub 7-biegową DSG oraz 2.0 TDI o mocy 150 KM z 6-biegową skrzynia manualną lub 6-biegową DSG.

Dodatki

Polityką Skody jest oferta bogatego zestawu wyposażenia dodatkowego. Można więc zamówić
światła do jazdy dziennej wykorzystujące diody LED. Tylne światła z diodami LED, zamiast tradycyjnych żarówek, też są oferowane za dopłatą.
Dopłaty wymaga też system bezkluczykowej obsługi pojazdu oraz obsługa głosowa systemu nawigacji satelitarnej. Jak przystało na samochód nowoczesny, można go wyposażyć w asystent podróży rozpoznający znaki drogowe czy funkcję automatycznej zmiany świateł z drogowych na mijania lub funkcję wykrywającą zmęczenie kierowcy. Ten ostatni system bierze pod uwagę czas jazdy, średnią prędkość i reakcje kierowcy na np. sposób kręcenia kierownicą. Octavię można też wyposażyć w system wspomagania parkowania równoległego i prostopadłego. Co prawda w wyposażeniu standardowym znajdują się m.in. układ ESP, 2 poduszki czołowe, boczne, kolanowa dla kierowcy oraz kurtyny powietrzne, pojazd można wyposażyć także w urządzenie kontrolujące odstęp od poprzedzającego pojazdu zależny od prędkości wraz z funkcją awaryjnego hamowania. Oferowany jest też asystent pasa ruchu.
System start-stop i odzyskiwania energii podczas hamowania wchodzą w skład dodatku o nazwie Green tec.

Wrażenia z jazdy

Octavia to obszerny pojazd o długości 466 cm. Ilość miejsca w środku, szczególnie na tylnej kanapie jest imponująco duża. Bagażnik o pojemności 590 l jest jednym z największych w tej klasie pojazdów. Moim zdaniem, optymalnym silnikiem dla tego pojazdu jest 1.4 TSI lub Diesel – 2.0 TDI. Dla mniej wymagających wystarczy 1,2 TSI o mocy 105 KM, ale w pełni załadowany pojazd nie będzie miał wystarczającej dynamiki. Skoda pozycjonuje Octavię z Fordem Focusem, Oplem Astrą , Renault Megane, Toyotą Auris czy Hyundaiem i30/Kia Cee’d. Pod względem wielkości wnętrza Octavia jest znacznie obszerniejsza od swoich konkurentów. Własności jezdne Octavii, nawet z belką skrętną z tyłu są zupełnie wystarczające, chociaż pod tym względem lepiej sprawuje się Focus z wielowahaczowym zawieszeniem. Najtańsza wersja Octavii z silnikiem 1.2 TSI (105 KM) kosztuje ok. 64 tys. zł, a mocniejszym – 1.4 TSI – ok. 69 tys. zł. Za najsłabszego Diesla 1.6 TDI trzeba zapłacić 74 550 zł. Nowa Octavia nie jest więc samochodem szczególnie tanim, gdyż za taki ma uchodzić Rapid. Pomijając ceny, Octavia sprawia bardzo dobre wrażenie. Na przychylne przyjęcie u nabywców, szczególnie flotowych, liczy Skoda Polska. Wydaje się, że Octavia sprosta pokładanym w niej nadziejom.

Ryszard Polit