W numerze 7-8-9/2014 Auto Moto Serwisu przedstawiliśmy budowę i działanie elektromechanicznego systemu wspomagania układu kierowniczego ZF Servolectric wraz z diagnostyką i adaptacją czujnika momentu na kierownicy. W tym artykule omówimy dane niezbędne do przeprowadzenia diagnozowania, kalibracji i adaptacji pozostałych podzespołów tego układu. 

Elektromechaniczne wspomaganie układu kierowniczego pojazdów optymalizuje parametry bezpieczeństwa jazdy i komfortu pracy kierowcy przy zapewnieniu dużej trwałości mechanizmów wykonawczych i elementów pomiarowych. Podczas naprawy lub wymiany wymaga jednak adaptacji.

Sterownik wspomagania kierownicy w układach z podwójnym zębnikiem i równoległym APA

Sterownik kolumny kierownicy absorbuje i interpretuje sygnały definiujące kąt skrętu koła kierownicy, moment przyłożony na kierowcy, prędkość obrotową silnika pojazdu, prędkość obrotową kół, prędkość obrotową wirnika elektrycznego silnika wspomagania, rzeczywisty promień toru jazdy oraz dyslokację kluczyka zapłonu na podstawie wyjściowego sygnału ze sterownika zestawu wskaźników tablicy rozdzielczej pojazdu.

Sterownik, realizując swoją funkcję, generuje prąd wzbudzenia i wytycza kierunek obrotu niezbędny do wysterowania elektrycznego silnika wspomagania. Aktywacja charakterystyki momentu wspomagania zawartej w trwałej pamięci sterownika wytycza moment wspomagający relatywny do rzeczywistych warunków ruchu (obciążenia) i prędkości pojazdu. Aplikację charakterystyk wspomagania przeprowadza producent pojazdu. Wybrany wariant zależy głownie od masy i wyposażenia pojazdu. Wartość momentu doprowadzonego przez siłownik zależy m.in. od wartości momentu przyłożonego na kierownicy przez kierowcę oraz prędkości ruchu pojazdu.

Pozostałe kluczowe parametry niezbędne do wytyczenia wartości momentu wspomagania są determinowane na podstawie charakterystyki momentu wspomagania przez sterownik.

Piotr Wróblewski

Więcej na ten temat przeczytają Państwo w "Auto Moto Serwisie" nr 11-12/2014