Celem artykułu jest przybliżenie zagadnienia związanego z analizą parametrów bieżących układów elektronicznych pojazdów. Wiedza ta ma praktyczne zastosowanie w procesie diagnostyki pojazdu, lecz jest także cenna przy wyborze urządzenia diagnostycznego do warsztatu.

Parametry bieżące to aktualne wartości konkretnych charakterystycznych wskazań, które często mogą być odniesione do parametrów zadanych. Liczba dostępnych parametrów bieżących jest zależna od rodzaju diagnoskopu. Na rynku dostępnych jest dużo urządzeń diagnostycznych, różniących się jakością, ale i możliwościami.
Z punktu widzenia samego oprogramowania, poza liczbą dostępnych parametrów, bardzo ważna jest dokładność wskazania. Teoretycznie wszystkie sygnały otrzymujemy na podstawie wskazań z czujników, jednak na skutek różnego rodzaju błędów i niedopracowanych algorytmów interfejsu dane te mogą zostać zafałszowane. Dlatego przed wyborem urządzenia warto zainteresować się i poznać opinie innych użytkowników, którzy w praktyce już je wykorzystują.
Wskażemy możliwości diagnozowania poszczególnych układów z wykorzystaniem parametrów bieżących na przykładzie Renault Scenic 2, wyposażonego w silnik benzynowy 1,6 16V ze zmiennymi fazami rozrządu.
Każdy diagnosta powinien opierać swoją diagnozę nie tylko na kodzie błędu zarejestrowanym w pamięci sterownika, lecz także potwierdzić ją właśnie poprzez analizę parametrów bieżących.
Konstrukcja interfejsów poszczególnych producentów różni się, aczkolwiek można doszukać się pewnych wspólnych cech, biorąc pod uwagę wygląd okien programowych. Zazwyczaj stosowany jest widoczny podział na:
a) identyfikację komponentu (wybór systemu, numer sterownika itp.),
b) usterki (możliwość odczytania zapisanych w pamięci sterownika kodów błędów),
c) parametry bieżące,
d) aktywacje i kodowania.

Dominik Chmiel
Pełny artykuł przeczytają Państwo w wydaniu 6/2017 „Auto Moto Serwisu”