W poprzednim wydaniu „Auto Moto Serwisu” omówiliśmy budowę zawieszenia pneumatycznego z kontrolowanym tłumieniem w samochodach marki Audi. W części drugiej – diagnostyka systemu.

Diagnostyka systemu AAS
Diagnostykę układu adaptacyjnego zawieszenia pneumatycznego z kontrolowanym tłumieniem rozpoczynamy tradycyjnie od odczytu pamięci błędów. Następnie postępujemy w zależności od zapisanych kodów błędów i zauważonych symptomów. Podstawowymi objawami usterki, bądź usterek systemu zawieszenia pneumatycznego są:
- całkowite lub częściowe obniżenie zawieszenia pojazdu,
- zaświecenie się kontrolki (kontrolek) układu zawieszenia,
- brak reakcji na zmianę trybów poziomowania dostępnych z poziomu systemu MMI.
Te symptomy mogą być spowodowane wieloma występującymi usterkami. Dlatego przedstawiono szczegółową diagnostykę poszczególnych podzespołów rozpatrywanego systemu adaptacyjnego zawieszenia.
Diagnostykę systemu AAS możemy podzielić na dwa etapy:
1. sprawdzenie podzespołów mechanicznych zawieszenia,
2. sprawdzenie elementów elektrycznych i elektronicznych układu zawieszenia.
W pierwszym etapie diagnostyki sprawdzamy, czy nie występują widoczne usterki mechaniczne układu zawieszenia, takie jak przetarcia przewodów pneumatycznych, uszkodzenia okablowania i złącz czujników poziomowania oraz uszkodzenia ich mocowań do wahaczy. Następnie sprawdzamy szczelność amortyzatorów i sprężyn powietrznych. Każdy z tych podzespołów sprawdzamy niezależnie. Objawem świadczącym o nieszczelności któregokolwiek z wymienionych podzespołów są: zbyt częsta praca sprężarki zawieszenia, znaczne obniżenie nadwozia pojazdu po kilkugodzinnym postoju oraz późniejsze utrudnienie jego poziomowania. Przy dużych nieszczelnościach nie jest możliwa jazda samochodem, ze względu na niskie położenie zawieszenia oraz wysokie ryzyko uszkodzenia sprężarki.
Przed przystąpieniem do sprawdzania szczelności ustawiamy tryb lewarka:
•  w pojazdach bez systemu MMI wprowadza się w tryb lewarka równocześnie, naciskając przyciski od podnoszenia i opuszczania zawieszenia, aż zaświeci się żółta lampka kontrolna. Trwa to około 5 sekund. Dezaktywuje się analogicznie,
•  w pojazdach z systemem MMI poprzez funkcję „CAR” konsoli środkowej podnosimy samochód na maksymalną wysokość (funkcja „Lift”), następnie przyciskiem „SETUP” wybieramy opcję „Jacking mode – On”. O wprowadzonym trybie lewarka sygnalizuje żółta kontrolka ostrzegawcza ulokowana w zestawie wskaźników. Tryb ten można dezaktywować za pomocą systemu MMI, lub poprzez jazdę z prędkością większą niż 15 km/h.
Po aktywowaniu trybu lewarka podnosimy pojazd i odkręcamy koła. Na podzespoły, w przypadku których istnieje podejrzenie nieszczelności, nanosimy pianotwórczy preparat.
Z uwagi na to, że pojazd jest podniesiony zmniejszyła się siła nacisku na jego pneumatyczne podzespoły zawieszenia, co w konsekwencji powoduje spadek w nich ciśnienia powietrza. Wtedy małe ubytki ciśnienia mogą być trudno wykrywalne. W takim przypadku zwiększamy ciśnienie danego elementu za pomocą zewnętrznego kompresora. Dostęp do każdego amortyzatora uzyskujemy poprzez złącza pneumatyczne zespołu zaworów. Wystarczy odkręcić przewód pneumatyczny idący do sprawdzanego elementu, zwiększyć kompresorem jego ciśnienie i obserwować, czy nie występują ubytki ciśnienia na naniesionej pianotwórczym preparatem powierzchni. W skrajnych przypadkach należy zdemontować amortyzator pneumatyczny i wtedy dokonać jego sprawdzenia zgodnie z wyżej wymienioną metodą. Najczęściej w układach adaptacyjnego zawieszenia nieszczelności występują na powierzchni bocznej i u nasady amortyzatorów czy sprężyn pneumatycznych.

Marcin Lechowski
Pełny artykuł przeczytają Państwo w wydaniu 5/2018 „Auto Moto Serwisu”