Diagnostyka przyrządowa dwumasowych kół zamachowych (DKZ) może być realizowana zarówno bez ich wymontowania, jak i po wymontowaniu. Jej celem, po określeniu luzów pomiędzy masami pierwotną i wtórną, jest diagnostyka przyrządowa tłumików drgań skrętnych dwumasowych kół zamachowych pod kątem określenia charakterystyki sprężyn obwodowych podczas ich ściskania.

Każdy z producentów DKZ ma swoje zalecenia w zakresie diagnostyki swoich produktów.
Diagnostyka DKZ marki LuK (firmy Schaeffler) realizowana jest z wykorzystaniem firmowego zestawu specjalistycznego. Przed rozpoczęciem diagnostyki z wykorzystaniem zestawu specjalistycznego należy zapoznać się z instrukcją jego obsługi. W zestawie znajdują się trzpienie mocujące, które trzeba wkręcić do dwóch przeciwległych otworów po śrubach mocujących zespół sprzęgła. Zastosowanie trzpieni jest niezbędne do zamontowania dźwigni pomiarowej. W niektórych rozwiązaniach otwory śrub mocujących DKZ do kołnierza wału korbowego nie są umieszczone symetrycznie. Powoduje to, że dźwignia pomiarowa nie może być zamontowana centralnie. W takim przypadku kąt swobodnego obrotu należy określić poprzez przeliczenie liczby zębów podczas skręcania masy wtórnej (obrót masy wtórnej względem pierwotnej). Po zamontowaniu dźwigni należy ją wycentrować i zablokować nakrętkami na trzpieniach.
Diagnostyka na pojeździe wymaga zablokowania masy pierwotnej koła za pomocą blokady i odpowiednich dystansów z zestawu. Zęby blokady powinny we właściwy sposób przylegać do wieńca zębatego współpracującego z kołem zębatym rozrusznika. Mierzonym parametrem jest kąt swobodnego obrotu masy wtórnej względem nieruchomej masy pierwotnej, czyli kąt określony luzem obwodowym sprężyn. Wartościami mierzonymi, a jednocześnie punktami pomiarowymi, są wartości kąta obrotu w lewo i w prawo, określone wyczuwalnym oporem. Pomiar kąta swobodnego obrotu jest wskaźnikiem zużycia eksploatacyjnego tłumików obwodowych. Konstrukcje DKZ wyposażone w tarcze kontroli tarcia cechuje występowanie silnego oporu podczas obracania masą wtórną w jednym z kierunków. Należy wówczas zwiększyć siłę działania na dźwignię, co spowoduje ugięcie tłumików (sprężyn) o kilka milimetrów, a następnie ich powrót do stanu początkowego. Wartość kąta obrotu wskazywana jest bezpośrednio na mierniku z podziałką kątową. Ramię blokujące miernika kątowego mocuje się, opierając je o wieniec zębaty, a następnie blokuje ręcznie dwiema śrubami z radełkowaną częścią chwytową.

Pomiar realizowany jest poprzez obrót masy wtórnej w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Punktem charakterystycznym (pomiarowym) jest wyczuwalny opor obwodowych tłumików drgań skrętnych (sprężyn).

 

Jerzy Kaparuk
Pełna procedura w wydaniu 3/2019 „Auto Moto Serwisu”