Jakość blach i powłok lakierniczych w nowych samochodach jest coraz słabsza. Dlatego korozja rozwija się w coraz młodszych modelach aut. Już w trzyletnim samochodzie można zaobserwować jej początki.

Wiele osób próbuje samodzielnie, w garażowych warunkach zabezpieczać swoje pojazdy przed działaniem korozji. Niestety, takie działania nie gwarantują długotrwałej i skutecznej ochrony. Warsztaty mogą poszerzyć zakres swoich usług o wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego.

Poniżej procedura zabezpieczenia antykorozyjnego opracowana przez firmę Wurth.
Właściwie przeprowadzony proces zabezpieczania przed korozją pojazdu jest czasochłonny i może trwać nawet trzy dni. Jest to spowodowane koniecznością zachowania odstępów czasowych, pozwalających na skuteczne zadziałanie odpowiednich preparatów.
Obecnie na rynku są dostępne cztery rodzaje preparatów – na bazie bitumu, kauczuku, wosku lub wody. Podwozie powinno być zakonserwowane środkiem na bazie bitumu lub kauczuku, nadkola – preparatem na bazie kauczuku, natomiast progi i profile zamknięte za pomocą wosku. Zabezpieczanie auta przed korozją preparatami na bazie wody odnosi się do podwozia, nadkoli oraz progów, a jego skuteczność zależy od specjalnych warunków – przy odpowiedniej temperaturze i wilgotności powietrza.
Przed rozpoczęciem czynności zabezpieczających, pracownik warsztatu powinien ocenić stan pojazdu. W przypadku, gdy niektóre elementy nadwozia są uszkodzone lub na powierzchni lakieru pojawiły się widoczne ogniska rdzy, dopiero po ich naprawie możliwa jest ochrona antykorozyjna.
Proces zabezpieczenia antykorozyjnego samochodu odnosi się do trzech obszarów: podwozia, nadwozia oraz profili zamkniętych. Konserwację rozpoczyna się od jego dokładnego umycia, wysuszenia (najlepiej w komorze do wygrzewania) oraz zdemontowania osłon i układu wydechowego. Następnie zabezpiecza się przed zabrudzeniem elementy podwozia, takie jak hamulce i przewody. Tak przygotowane auto jest gotowe do mechanicznego i chemicznego oczyszczania blachy z korozji. Proces rozpoczyna się od oczyszczenia podwozia ze wszystkich ognisk korozji, a następnie dokładnie je odtłuszcza. W miejscach niedostępnych, w których występuje korozja nalotowa, należy użyć konwertera korozji, będącego jednocześnie podkładem epoksydowym. Preparat ten, zwykle w sprayu, zamienia tlenki żelaza, czyli korozję, w stabilny związek metaloorganiczny przez co rdza jest neutralizowana i jej rozwój zostaje zatrzymany. Dzięki żywicy epoksydowej zawartej w takim konwerterze, tworzona jest dodatkowa, bardzo wytrzymała, dobrze izolująca i odporna na starzenie powłoka, która separuje metal od czynników powodujących korozję – tlen i wilgoć. Tym samym, nawet trudnodostępne miejsca są odpowiednio chronione. Po oczyszczaniu zabezpiecza się blachy i wszystkie elementy podwozia gruntem antykorozyjnym, a gdy preparat wyschnie zakłada zdemontowane elementy.
Kolejnym krokiem jest zastosowanie specjalnego środka w profilach zamkniętych auta, który tworzy powłokę chroniącą przed czynnikami sprzyjającymi rdzewieniu. Profile zamknięte znajdują się w drzwiach, masce i klapie bagażnika, a więc w trudno dostępnych miejscach, gdzie w wyniku kondensacji pary zbiera się woda, tworząc tym samym idealne warunki do powstania rdzy. Najlepszym preparatem jest wosk, który długotrwale zabezpiecza te elementy. Zdecydowanie lepszy będzie bezbarwny, a nie żółty, dzięki czemu unikniemy mało estetycznych, trudnych do usunięcia plam. Wyjątkowo ważne jest, aby profile zamknięte regularnie zabezpieczać już od nowości pojazdu. Jeśli korozja zacznie się rozwijać w obrębie tych elementów to jedynym ratunkiem jest wymiana ich na nowe.
Zabezpieczenie nadwozia sprowadza się do ochrony lakieru pojazdu. Tu niezwykle ważne jest dokładne umycie i ewentualna korekta lakieru przez polerowanie. Następnym krokiem jest porządne nawoskowanie karoserii. Działania te zapewniają dodatkową ochronę przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi oraz sprawiają, że zanieczyszczenia nie przywierają do samochodu. Woskowanie przywraca lakierowi blask i znacznie poprawia wygląd auta.