Większość producentów samochodów rozpoczyna produkcję modeli z napędem elektrycznym, które są projektowane od podstaw. Przeróbka dotychczasowego modelu z napędem klasycznym na elektryczny jest zbyt kosztowna, jeśli ma on spełniać wszystkie normy bezpieczeństwa.

W aucie elektrycznym niektóre podzespoły, jak układ zawieszenia czy kierowniczy, są niemal identyczne jak w aucie spalinowym. Samochody napędzane silnikiem elektrycznym mają za to nową płytę podłogową i rozbudowane układy zarządzania temperaturą: akumulatorów, układu napędowego, ogrzewania/klimatyzowania wnętrza oraz pokładowych ładowarek, które nie występują w pojazdach z silnikiem spalinowym.

Układ napędowy
Volkswagen ogłosił, że elektryczny silnik do modelu ID.3 mieści się w podręcznej torbie – jest więc prosty i niezawodny. I rzeczywiście, silnik elektryczny zbudowany jest z nieruchomego stojana ze zwojami miedzianego drutu i obracającego się w nim wirnika. Jeśli przez zwoje przepływa prąd elektryczny, pojawia się pole magnetyczne, które wywołuje obroty wirnika. W rzeczywistości budowa silnika elektrycznego jest bardziej skomplikowana, a w obecnie produkowanych pojazdach stosuje się chłodzone cieczą dwa rodzaje trójfazowych silników elektrycznych: stale wzbudzone silniki synchroniczne lub silniki asynchroniczne. Silnik jest z reguły zabudowany w jednej obudowie z dwustopniową, jednobiegową przekładnią i mechanizmem różnicowym. Żeby samochód mógł jechać do tyłu, po prostu zmienia się kierunek obrotów silnika elektrycznego. W celu zwiększenia zasięgu pojazdu niektóre koncerny rozważają możliwość zastosowania przekładni dwubiegowych. Na razie nie produkuje się seryjnie pojazdu z przekładnią dwubiegową.
O ile w samochodach spalinowych dominuje napęd przedni, o tyle w autach elektrycznych mamy większe zróżnicowanie:
• jeden silnik elektryczny umieszczony z przodu napędza przednie koła (Opel Corsa-e, Kia Soul, Nissan Leaf, Peugeot e-208) – to popularna konfiguracja napędu w pojazdach miejskich i kompaktowych,
• jeden silnik elektryczny umieszczony z tyłu napędza tylne koła (BMW i3, VW ID.3) – bodaj najtańsza w produkcji konfiguracja napędu, ale rzadko stosowana,
• jeden silnik umieszczony z przodu napędza przednie koła, a drugi z tyłu napędza tylne koła (Audi e-tron Sportback, Mercedes-Benz EQC) – napęd jest przenoszony stale na tylną oś, w razie potrzeby uruchamia się drugi silnik przy przedniej osi,
• jeden silnik z przodu napędza przednie koła, z tyłu dwa silniki przy każdym z kół (Audi e-tron S) – ewenement Audi. W takim układzie nie ma mechanizmu różnicowego przy tylnej osi,
• cztery silniki przy każdym z kół (Lexus LF-30 – projekt) – to wyrafinowane rozwiązanie bez osiowych mechanizmów różnicowych. Nie wiadomo, czy się rozpowszechni, gdyż silniki umieszczone przy kołach są narażone na trudne warunki pracy i wymagają specjalnych uszczelnień.

 

Pełny artykuł przeczytacie Państwo w wydaniu 4/2020 „Auto Moto Serwisu”