Stosując chiptuning, czyli modyfikację fabrycznego oprogramowania komputera sterującego silnikiem, mamy możliwość regulacji i wydobycia „ukrytych” parametrów jednostki napędowej. Stosuje się również programy modyfikacyjne, które zmniejszają zużycie paliwa – określa się je mianem ecotuningu. Wówczas tak dopasowuje się mapę silnika, aby przy średnich obrotach i obciążeniu jednocześnie jednostka napędowa zużywała mniej paliwa.

W internecie jest co niemiara specjalistów oferujących usługę chiptuningu. Trzeba jednak wiedzieć, że operacja modyfikacji sterownika silnika nie jest prosta, a źle wykonana zazwyczaj przynosi więcej szkody niż pożytku. Chiptuningu nie można poprawnie zrobić za 200–300 złotych, bowiem bez profesjonalnego zaplecza technicznego i dużej wiedzy mechanika ani rusz.

Dobre wykonanie to podstawa
– Podstawą dobrze wykonanej modyfikacji jest przede wszystkim analiza stanu technicznego silnika, dlatego w pierwszym rzędzie przeprowadzany jest pomiar diagnostyczny na hamowni. Często okazuje się, że podniesienie parametrów jednostki napędowej nie ma sensu, ponieważ jest ona uszkodzona lub zużyta – mówi Grzegorz Staszewski, ekspert Motointgrator.pl. – Samochód może mieć uszkodzony np. przepływomierz, zapchany katalizator, dziurę w intercoolerze, źle działającą turbosprężarkę i po usunięciu takich usterek samochód zmienia się nie do poznania. Zdarza się nawet, że auto katalogowo powinno mieć 120 kM, a podczas testów na hamowni wychodzi na jaw, że dysponuje zaledwie 30! To dość wyjątkowe przypadki, ale spadek mocy o połowę przytrafia się często – dodaje Grzegorz Staszewski.
Po usunięciu usterek samochód ponownie poddaje się testom na hamowni i jeśli osiągi są takie same lub bardzo zbliżone do tych podawanych przez producenta, można przystąpić do zmian w sterowniku.
Po dokonaniu zmiany oprogramowania sterownika silnika samochód musi jeszcze raz trafić na hamownię, aby sprawdzić, czy osiągnięte zostały zamierzone zmiany parametrów. W razie konieczności czynności te powtarza się ponownie aż do skutku. Dobrze wykonany chiptuning nie ma też wpływu na pogorszenie parametrów emisji spalin, które są określane odpowiednimi normami.
Źle przeprowadzony zabieg chiptuningu przez domorosłych speców, niemających odpowiedniego zaplecza technicznego i oczywiście wiedzy, zazwyczaj kończy się przykrymi konsekwencjami. Niejednokrotnie wgrywają oni program modyfikujący po dwa, trzy razy, ponieważ żadna z tych operacji nie przynosiła oczekiwanego efektu. Okazuje się później, że nie mogła przynieść, ponieważ auto miało nie wykrytą, często banalną usterkę. W efekcie wybucha turbosprężarka, robią się dziury w tłokach i przy okazji bardzo duże także w portfelu właściciela samochodu.

Zewnętrzne powerboxy
Metody przeprowadzania chiptuningu są różne. Niektóre sterowniki należy rozebrać i programować w warunkach laboratoryjnych, jednak w większości przypadków programowanie odbywa się przez gniazdo diagnostyczne OBD (On Board Diagnostics). Jest również inny sposób podniesienia parametrów silnika, mylony często z chiptuningiem polegający na zastosowaniu modułu zewnętrznego tzw. powerboxu. Jest to dodatkowe urządzenie wpinane w system pojazdu, modyfikujące sygnały z czujników i wprowadzające zmiany w odczytach komputera sterującego silnikiem. Na ich podstawie zmienia się dawka paliwa, ciśnienie doładowania i w efekcie podnosi się także moc.

„Chipowanie” samochodu na gwarancji
Modyfikację z zastosowaniem powerboxu często stosuje się wówczas, gdy auto jest na gwarancji. Należy pamiętać, że w nowoczesnych pojazdach komputer pamięta każdą zmianę oprogramowania i jest to bardzo łatwe do wykrycia przez serwis, który jest gwarantem danego samochodu. W autach pogwarancyjnych w większości przypadków zalecany jest chiptuning zmieniający całkowicie oprogramowanie. Daje to możliwość bardziej dokładnego i bezpieczniejszego  wyregulowania eliminującego ryzyko jakichkolwiek nieprawidłowości.
W większości przypadków serwis nie jest w stanie od razu odkryć modyfikacji. Potrzebna jest specjalna skomplikowana procedura sprawdzająca, czy sterownik wykonuje program fabryczny czy zmodyfikowany. Jednak trzeba wiedzieć, że niektóre serwisy renomowanych marek premium sprawdzają programy sterujące standardowo podczas każdego przeglądu i nie ma co liczyć na to, że zmiany takie przejdą niezauważone, co może skutkować utratą gwarancji. Jednocześnie takie serwisy mają w ofercie własną usługę modyfikacji – co oczywiste za odpowiednio większe pieniądze.

Silniki lubiące chiptuning
– Ze względu na specyfikę chiptuningu nie wszystkie jednostki napędowe mogą być jemu poddane. Nie nadają się silniki starszej generacji z lat 80. i początku 90. ubiegłego wieku, ponieważ w większości przypadków są to konstrukcje mechaniczne pozbawione elektroniki. Łatwo to rozpoznać po tym, czy linka gazu jest podłączona bezpośrednio do pompy wtryskowej. Jeśli tak jest, oznacza to, że jest to zupełnie mechaniczne sterowanie. W pojazdach, w których pedał gazu jest elektryczny, silnikiem steruje komputer i zmiana oprogramowania jest możliwa – mówi Grzegorz Staszewski. Chiptuning doskonale sprawdza się w doładowanych silnikach dieslowskich. Można również dokonywać zmian sterowników w silnikach wolnossących, jednak nie zawsze będzie się to wiązało z przyrostem mocy – raczej z podniesieniem ogranicznika obrotów lub prędkości.
Czy samochód z przebiegiem np. 200 tys. kilometrów może być modyfikowany? Niestety, przy kupnie auta używanego nie mamy gwarancji, że podawany przez sprzedającego przebieg jest zgodny z prawdą. Dlatego trudno jest weryfikować jego przydatność do chiptuningu wyłącznie na podstawie przebiegu. Konieczne jest poddanie auta pełnej diagnostyce na hamowni. Często okazuje się, że samochody nawet z przebiegiem rzędu 300–400 tys. kilometrów są bardzo zadbane i nie ma przeciwwskazań, aby poprawić ich osiągi.