Przedsiębiorcy zawierający umowy między sobą lub z klientami mogą wybierać między umowami określonymi ustawowo oraz umowami, których treść powstaje dzięki inwencji samych stron do skonstruowania nowego stosunku prawnego.

Praktyka życia gospodarczego pokazuje, że warsztaty samochodowe często posiłkują się jedynie umowami Kodeksu cywilnego, jako pewnego rodzaju wskaźnika. Bardzo często zawierają pomiędzy sobą różnego rodzaju umowy, których praktyka spowodowała, że są wyrażane w literaturze prawa, jako umowy nienazwane.

Umowa o udostępnienie tajemnicy warsztatu samochodowego
Tajemnica warsztatu samochodowego jest integralnie związana z obrotem gospodarczym, w którym poruszają się mechanicy i ich partnerzy biznesowi. Implikuje to kwalifikację podmiotową umowy, której stronami są przedsiębiorcy w rozumieniu art. 43(1) k.c. Przedsiębiorca – mechanik samochodowy posiadający tajemnicę technologiczną, techniczną, biznesową, lub też innego rodzaju poufną informację, mający zamiar jej udostępnienia innemu przedsiębiorcy (np. innemu mechanikowi), może tego dokonać na podstawie umowy o udostępnienie tajemnicy przedsiębiorstwa. W umowie takiej mechanik będzie nazwany „udostępniającym”, natomiast drugą stronę umowy można określić „beneficjentem”. Umowę o udostępnienie tajemnicy przedsiębiorstwa można zdefiniować jako umowę, na mocy której przedsiębiorca – mechanik dysponujący informacją lub zespołem informacji poufnych o wartości gospodarczej (udostępniający tajemnicę przedsiębiorstwa) zobowiązuje się do jej przekazania na rzecz innego przedsiębiorcy (beneficjenta), a ten zobowiązuje się do zachowania ich poufności i do zapłaty wynagrodzenia.

Przemysław Gogojewicz

Więcej na ten temat przeczytają Państwo w numerze 8/2015